Ψηφιακή επιμέλεια

Υπό το πρίσμα του κύκλου ζωής της πληροφορίας, η ψηφιακή επιμέλεια περιλαμβάνει μία σειρά διεργασιών που αποσκοπούν στην αξιοπιστία των ψηφιακών πόρων, στην οργάνωση, την αρχειοθέτηση και τη μακροπρόθεσμη διατήρηση τους, καθώς και στην ανάπτυξη υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας και νέων χρήσεων των πόρων. Αυτές οι διεργασίες είναι:

1. Εκτίμηση των πόρων: Περιλαμβάνει την ανάπτυξη κριτηρίων επιλογής και την επιλογή των πόρων που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο των μετέπειτα διεργασιών επιμέλειας.
2. Εισαγωγή: Περιλαμβάνει την ψηφιακή καταγραφή εικόνων, ήχων, κειμένων και δεδομένων, την ψηφιοποίηση αναλογικών εγγραφών εγγεγραμμένων σε διάφορους φυσικούς φορείς, καθώς και την εισαγωγή ψηφιακών πόρων από άλλες πηγές, συμπεριλαμβανομένων και άλλων αποθετηρίων.
3. Καταλογογράφηση, ευρετηρίαση και ταξινόμηση: Οι διεργασίες αυτές παράγουν ευρετήρια για τη διαχείριση και ανάκτηση των πληροφοριών και, το σημαντικότερο, θεματικά ευρετήρια προσανατολισμένα στις προβλεπόμενες ή πιθανές χρήσεις των ψηφιακών πόρων.
4. Εμπλουτισμός γνώσης: Διαλαμβάνει τις οντότητες του πραγματικού κόσμου, καταστάσεις και γεγονότα που παριστάνονται ψηφιακά, το ευρύτερο πλαίσιο και περιβάλλον τους, και τους ίδιους τους ψηφιακούς πόρους.
5. Παρουσίαση, δημοσίευση και διάδοση: Η διεργασία της δημιουργίας νέων αντικειμένων (επιστημονικών, καλλιτεχνικών, κλπ.) από υπάρχοντες πρωτογενείς ή δευτερογενείς ψηφιακούς πόρους.
6. Εμπειρίες χρήσης: Αφορά στους τρόπους χρήσης των πόρων, αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών και των πόρων, καθώς και στα αποτελέσματα αυτής της αλληλεπίδρασης.
7. Διαχείριση αποθετηρίου: Αφορά στη συγκρότηση πραγματικών (κεντρικών ή κατανεμημένων) ή εικονικών αποθετηρίων και την ανάπτυξη μηχανισμών διαχείρισης και πρόσβασης σε αυτά.
8. Διατήρηση: Αφορά στην προστασία των ψηφιακών πόρων έναντι κινδύνων σχετιζομένων είτε με φυσικές αιτίες, είτε με την τεχνολογική εξέλιξη.

Οι παραπάνω διεργασίες διαχείρισης του κύκλου ζωής των ψηφιακών πόρων βασίζονται σε τρεις υποστηρικτικές διεργασίες:

1. Μοντελοποίηση σκοπού και χρήσης: Περιλαμβάνει την αποτύπωση των προθέσεων των δημιουργών και των χρηστών μιας δεδομένης τάξης ψηφιακών πόρων, καθώς και των τρόπων χρήσης των πόρων.
2. Μοντελοποίηση πεδίου: Περιλαμβάνει τη δημιουργία ή εξειδίκευση υπολογιστικών μοντέλων της γνώσης ενός πεδίου ενδιαφέροντος.
3. Διαχείριση αρχείων καθιερωμένων όρων: Αφορά στα ελεγχόμενα λεξιλόγια (π.χ. γεωγραφικές ονομασίες, ιστορικές περιόδους, ονομασίες χημικών ενώσεων, βιολογικά είδη κ.λπ.) που κατά σύμβαση χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν έννοιες, ιδιότητες και σχέσεις.