Παρουσίαση στην ημερίδα «Ανάδειξη και διαχείριση Μνημείων στην Ελλάδα: Σύγχρονες προσεγγίσεις και προοπτικές», 26.10.2018

Παρουσίαση με θέμα “Οι βυθιστικές τεχνολογίες ως μέθοδοι ανάδειξης ιστορικά φορτισμένων χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς” θα πραγματοποιήσει η συνεργάτιδά μας Αγιάτις Μπενάρδου την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018 στο πλαίσιο της ημερίδας «Ανάδειξη και διαχείριση Μνημείων στην Ελλάδα:  Σύγχρονες προσεγγίσεις και προοπτικές». Η ημερίδα θα λάβει χώρα από τις 9.00 π.μ. έως τις 2.00 μ.μ. στο Αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος», Πανεπιστήμιο Αθηνών (κεντρικό κτίριο, Πανεπιστημίου 30).

Περίληψη:

Οι βυθιστικές τεχνολογίες (immersive technologies) αποτελούν ένα σύνολο εργαλείων και μεθόδων ανάδειξης και ενίσχυσης της βιωματικής εμπειρίας: από την εικονική πραγματικότητα (virtual reality), την επαυξημένη πραγματικότητα (augmented reality), μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη (artificial intelligence) και τις μεικτές (αναλογικές/ψηφιακές) μεθόδους, οι βυθιστικές εμπειρίες αναδεικνύονται πλέον ως μέσα ανα-σύνθεσης της μνήμης στο πεδίο της πολιτιστικής κληρονομιάς.  

Η ανάπτυξη εντυπωσιακών εμπειριών σε εμπορικούς χώρους “φαντασίας” (λ.χ. τα London Dungeons, Universal Studio ktl) επέτρεψαν την εξέλιξη και μεταφορά τεχνογνωσίας σε επισκέψιμους χώρους πολιτιστικού ενδιαφέροντος, κάποιοι από τους οποίους χαρακτηρίζονται από εξαιρετική ιστορική φόρτιση. Οι δυνατότητες που προσφέρουν πλέον οι βυθιστικές τεχνολογίες επιτρέπουν νέες αφηγηματικές προσεγγίσεις, όπως την εικονική πρόσβαση σε μέχρι πρότινος απροσπέλαστες στους επισκέπτες τοποθεσίες: εμβληματικό παράδειγμα, ο Θόλος της Ατομικής Βόμβας στη Χιροσίμα. Ομοίως, στην Ιερουσαλήμ, ειδική εφαρμογή εικονικής πραγματικότητας ανασυστήνει την κρίσιμη περίοδο του Δευτέρου Ναού.

Στην Ευρώπη οι βυθιστικές τεχνολογίες δεν έχουν μέχρι σήμερα χρησιμοποιηθεί εκτενώς για την ανάδειξη και επανερμηνεία ιστορικά φορτισμένων επισκέψιμων χώρων, με δύο εξαιρέσεις, αμφότερες στη Σκωτία. Στο Μπάνοκμπερν, το πεδίο της μάχης οπου οι Σκωτσέζοι νίκησαν τους Άγγλους κερδίζοντας την ανεξαρτησία τους το 1314, λειτουργούν διαδραστική έκθεση εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας καθώς και ένα παιχνίδι (game), τα οποία ενθαρρύνουν τη συμμετοχικότητα και την εκ νέου ερμηνεία της σημαντικής αυτής σύρραξης. Βορειότερα, στο Καλλόντεν, όπου το 1746 κατά την επανάσταση των Ιακωβιτών έγινε η προσπάθεια για την παλινόρθωση των Στούαρτ στο Ηνωμένο Βασίλειο, λειτουργούν τρισδιάστατη κινηματογραφική απεικόνιση της συμπλοκής, καθώς και σειρά άλλων εκθεμάτων τα οποία, με τη μεικτή χρήση εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας επιδιώκουν να εμπνεύσουν στο κοινό μία νέα, πιο σύγχρονη αντίληψη για τα γεγονότα της εποχής.

Στην παρούσα τοποθέτηση, θα τεθούν ερωτήματα σχετικά με τη υιοθέτηση βυθιστικών τεχνολογιών σε ιστορικά ευαίσθητους χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ελλάδα και θα διερευνηθούν οι δυνατότητες που οι τεχνολογίες αυτές προσφέρουν σε ό,τι αφορά τη συλλογική μνήμη, τη συλλογική ευθύνη, και τις συλλογικές ικανότητες για επαναπροσδιορισμό.